خوش آمدید

 

از دوستان عزیز می خواستم که اگر امکان دارد دراین وبلاگ عضو بشویدد و ما را 

 

 

با پست های زیباتون یاری کنید و یک وبلاگ گروهی را باهم داشته باشیم.متشکرم

سه چیز در زندگی که بگذرد و هرگز بر نمیگردد:
زمان
واژه ها
فرصت
_________________________
سه چیز در زندگی که هیچ وقت از بین نمی رود:
صلح
امید
صداقت
_________________________
سه چیز که در زندگی بسیار ارزشمند هستند:
عشق
اعتماد به نفس
دوستان
_________________________
سه چیز که هیچ وقت قطعی نیستند:
رویاها
موفقیت
آینده
_________________________
سه چیز که زن / مرد را می سازد:
زحمت
درستی
تعهد
_________________________
سه چیز که زن / مرد را نابود می کند:
الکل
غرور
عصبانیت
_________________________
سه چیز که هنگامیکه از بین رفت سخت افزایش میابد:
احترام
اعتماد
دوستان
_________________________
سه چیز که هرگز شکست نمی خورد:
عشق حقیقی
اراده
اعتقاد
 

چه دوستی پاکی دارند این کفشها

هرکدام گم شود، دیگری آواره می شود.
 

قطاري سمت خدا ميرفت ، همه مردم سوار شدند ،

وقتي به بهشت رسيد همه پياده شدند يادشان رفت مقصد خدا بود نه بهشت

من دلم می خواهد،بنویسم از عشق

قلمم باش و بگو

دل هر پاره ی کاغذ تنگ است

بویس:

دل هر شیشه مه روی زمینی سنگ است

انسان چیست ؟
شنبه: به دنیا می آید.
یكشنبه: راه می رود.
دوشنبه: عاشق می شود.
سه شنبه: شكست می خورد.
چهارشنبه: ازدواج می كند.
پنج شنبه: به بستر بیماری می افتد.
جمعه: می میرد.

اگر کسی را نداشتی که به او فکر کنی به اسمان بیندیش زیرا درآن کسی هست که به تو می اندیشد

چه ضیافت غریبی من و گیتار و ترانه

جای تو یه جای خالی شعر من شعر شبانه
هرم خورشیدی چشمات منو آب کرد و تموم کرد
لحظه ناب پریدن با یه دیوار روبروم کرد
تو ضیافت سکوتم تو اگه قدم بزاری
میبینی از تو شکستم ولی تو خبر نداری
بی تو از زمزمه دورم بی تو از ترانه عاری
زخم توزخم همیشه.اینه تنها یادگاری

ازطرف دوست خوبم m 

تو اگر باز آیی من دلم را به تو خواهم بخشید و
صمیمیت دستانم را
که پرازعطر گل شادی هاست
من ترا خواهم برد
به تبار گل ها
به دیار شادی
به غزل های بلند حافظ
و اگر آمدنت دیر شود...
و اگر آمدنت وعده پوچی باشد
من ترا ای همه خوب
تا دم مرگ نخواهم بخشید...
تادم مرگ نخواهم بخشید....

وقت رفتن چشمهایت را تماشا می کنم

غصه ها را می کشم در خویش و حاشا می کنم

جاده می خواند تو را پرواز کن معبود من

رقص پرواز تو را تنها تماشا می کنم

آسمان ارزانی چشمان مستت عشق من

آسمان را زیر پاهایت تماشا می کنم

میروی در لا به لای ابرها گم میشوی

رفتنت در عمق دریا را تماشا می کنم

آسمان بغضش شکست از خلوت سنگین من

زیر باران خاطراتت را تماشا می کنم

وقتی که دیگر نبود ،

                من به بودنش نیازمند شدم.

وقتی که دیگر رفت ،

                من در انتظار آمدنش نشستم.

 

وقتی که دیگر نمی توانست مرا دوست بدارد ،

                من او را دوست داشتم.

وقتی که او تمام کرد ،

                 من شروع کردم .

وقتی او تمام شد ،

                 من آغاز شدم .

و چه سخت است تنها متولد شدن ،

مثل تنها زندگی کردن

                        مثل تنها مردن ...

نمی دانم چرا امشب واژه هایم خیس شده اند

مثل آسمانی که امشب می بارد....

و اینک باران

بر لبه ی پنجره ی احساسم

 

می نشیند

و چشمانم را نوازش می دهد

تا شاید از لحظه های دلتنگی گذر کنم

صدای خش خش برگها

صدای باد و هیاهوی

پرندگان

صدای پای تو

هنوزم در گوشم

همهمه میکنند

باید از خاطرم بگذرند هر آنچه

از توست

آنها گذشتند

با سکوت سرد خانه

و صدای تیک تیک ساعت

وطوطی در قفس

که اسم تورا مدام صدا میکند

چه کنم؟

گاهی تصور میکنم سکوت نیز

 چه آرام فریاد می زند

ای سکوت خفته ی من

فریادت

به گوشهای بیدار خواهد رسید

پس نا امید مباش و

 آرام

فریاد بزن...

آرام فریاد بزن...

بعضی ها میگوین چون گرفتارند از خدا غافل اند اما نمیدانند چون از خداغافلند

گرفتارند.

کاش زمان در دستانم بود تا زمان با تو بودن را انقد طولانی میکروم که زمانی

برای بی تو بودن باقی نماند

ما به دنیا اومدیم اما دنیا به ما نیومد

و چقــــــدر دیر می فهمیم که زندگــــــی همین روزهاییست که منتظــــر گذشتنش

هســتیم.

راه که می روم مدام بر می گردم پشت سرم را نگاه می کنم دیوانه نیستم خنجر از

پشت خورده ام

عشق را میشه توی دستای خسته پدر و توی چشمای نگران مادر دید نه در

دستان یک غریبه...

راز دل با یار محرم هم نباید باز گفت- روزی ان محرم اگر بیگانه شد تکلیف

چیست

وقتی مثل من تنها باشی...

 از تعطیل بودن هیچ روزی ذوق نمی کنی ! 

همیشه تو تعطیلات تنهایی آدم چندین برابر میشه...

پشیمونی برای کارهایی که کردی به مرور از بین میره

اما پشیمونیه کارهایی که نکردی ...

تا آخر عمر عذابت میده

دنیا جای خطرناکی برای زندگی است.

 

نه به خاطر مردمان شرور...

بلکه به خاطر کسانی که شرارت‌ها را می بینند

 

 ولی کاری در مقابل آن انجام نمی دهند.

 

 

 دسـتـانـم شـایـد

 

 اما دلم نمی رود به نوشتن!

 

 این کلمات به هم دوخته شده کجا ،

 

 احساسات من کجا . . .

 

 ایـن بـار . . .

 

بر شاخه ی از درخت عمر

 میوه ای ست به نام خوشبختی

 

 دستم نمی رسد !

 

 دستهایت را به من می دهی ؟

 

 

 

خداوندا به من بیاموز:

 

                    دوست بدارم کسانی را، که دوستم ندارند

 

                   عشق بورزم به کسانی، که عاشقم نیستند

 

                محبت کنم به کسانی، که محبتی در حقم نکردند

 

                   بگریم با کسانی، که هرگز غمم را نخوردند

    و بخندم با کسانی،

 

 

ساده بگویم ...

  صدای نفسهایت را کم آورده ام ...!

نمی خواستم نبودنت

  از شمارش انگشتانم بیشتر شود .

  اما این روزها ...

  کاری از دستانم بر نمی آید ...!

دیر که جواب میدهی نگران می شوم ...!

می گویند نگرانی ، عشق نیست !

چند روز که صدای خنده هایت را نمی شنوم دلتنگ می شوم ...!

می گویند دلتنگی ، عشق نیست !

به بودنت،به عاشقانه هایت عادت کرده ام ...!

می گویند عادت عشق نیست !

و من هنوز حیرانم از این همه که درگیرم با تو ...

که می گویند عشق نیست !

تو بگو عشق هست ؟ !

یا عشق نیست ؟ !